Met het aflopen van de coronacrisis is er helaas geen einde gekomen aan alle ellende. Integendeel, we hebben nu zelfs een crisespandemie: een serie zeer grote problemen op wereldniveau die zich allemaal tegelijkertijd afspelen.
Dit nieuwe artikel werpt een kritische blik op al deze crises, want de gevolgen voor onze vrijheden zijn groot. Een identiteitscrisis ligt zelfs op de loer, want we moeten veel en we mogen en kunnen steeds minder. Protesteren of een kritisch stemgeluid laten horen wordt niet gewaardeerd. Maar hoever moeten we dit laten komen?
Coronacrisis & vaccincrisis
Nog maar pas geleden hadden we de coronacrisis. Deze vormde wereldwijd het startpunt van een reeks opgelegde vrijheidsbeperkingen, met name op het gebied van medische vrijheid en vrije toegang tot de buitenwereld.
Eigenlijk begon de erosie van persoonlijke vrijheden in het westen zelfs al eerder, namelijk na de aanslagen op het World Trade Center in september 2001. Met de Patriot Act verkreeg de Amerikaanse overheid gereedschappen die een vergaande inbreuk betekenden op de inperking van de vrijheid en privacy van mensen.
Maar nu volgens de WHO de pandemie ten einde is, staat de coronagereedschapskist van de Nederlandse overheid toch nog wagenwijd open door nieuwe permanente wetgeving. Dus opgepast! Want nieuwe vrijheidsbeperkende maatregelen, waaronder lockdowns, liggen op de loer in het winterseizoen. Dat er in geval van besmetting een overlevingskans van 99,8% bestaat en dat er bovendien nooit een evaluatie van de reeds uitgevoerde maatregelen is geweest, leidt tot serieuze twijfels over de noodzaak van deze wetgeving.
Artsen roepen vaccincrisis uit
Inmiddels komt er wereldwijd steeds meer bewijs op tafel van ernstige vaccinatiebijwerkingen. Bovendien is er een ongekende oversterfte die exact samenvalt met de start van het vaccineren en de nationale vaccinatiegraad. Ook de geboorteaantallen zijn de laatste anderhalf jaar in veel landen opvallend gedaald, zoals in Oostenrijk en Zwitserland.
Er bestaan grote zorgen over de veiligheid van de vaccins. Een grote internationale groep van 400 artsen heeft onlangs een vaccincrisis uitgeroepen en eist onderzoek naar de bijwerkingen. De roep om data over de oversterfte wordt steeds groter. Maar overheden draaien eromheen, terwijl diepgaand onderzoek keihard nodig is.
De groep artsen en wetenschappers onderzocht de gegevens van het VAERS-systeem van de CDC, het Yellow Card-systeem van het Verenigd Koninkrijk, het Australische Adverse Event Monitoring System, het Europese EudraVigilance-systeem en de VigiAccess-databank van de WHO. In totaal zijn er meer dan 11 miljoen meldingen van bijwerkingen en meer dan 70.000 sterfgevallen in verband met de Covid-vaccins.
Vaccinatiedata in doofpot?
Dat deze registratie nog maar een fractie van de werkelijkheid vertegenwoordigt, is bekend. De werkelijke situatie is daardoor nog veel ernstiger dan uit deze data blijkt, maar reeds met deze gegevens zou het vaccinatieprogramma onmiddellijk moeten worden stopgezet. Het ontkennen van de rampzalige gevolgen van de vaccins is wereldwijd zichtbaar. Saillant detail is dat het recent geïntroduceerde ge-update vaccin is toegelaten op basis van klinische tests bij acht muizen (!) die overigens alle alsnog besmet werden met Covid.
Het geeft te denken dat het ministerie van VWS onder het mom van privacy geen openheid wil geven over de vaccinatiestatus van overledenen. Want juist met deze data krijgen we nuttige aanwijzingen over de veiligheid van de vaccins. Helaas mogen we de komende jaren nog veel medische problemen en juridische strijd verwachten als nasleep van het coronabeleid, waarbij de vaccins als zijnde veilig en effectief werden gepromoot en zelfs opgedrongen (zie ook het artikel #prikspijt).
Maar met de coronacrisis en de vaccincrisis zijn we er nog niet helaas…
Oorlogsdreiging
Ook de Oekraïne-oorlog maakt deel uit van de crisespandemie. Een grote vraag die bij velen leeft en terecht: krijgen we oorlog met Rusland? Je zou kunnen zeggen dat we dat al zijn, als je EU-captain Ursula von der Leyen en NL-baas Mark Rutte hebt gehoord.
Maar zolang Rusland geen aanval op een NAVO-land uitvoert, gaat het met name om politieke uitspraken. Het sanctioneren van Rusland staat immers niet gelijk aan in oorlog verkeren met dit land.
Hoewel… door alle wapenleveranties van westerse landen aan Oekraïne, kun je eigenlijk niet meer zeggen dat deze landen er niet bij betrokken zijn. Ook het aanbod van de Europese Unie om Oekraïne het EU-lidmaatschap te verlenen, wijst op duidelijke betrokkenheid bij deze oorlog.
Escalatie
De achtergrond van het conflict is complex en laten we hier buiten beschouwing. Het slagveld is geografisch beperkt, maar door sancties en wapenleveranties komt er evenmin een einde aan de strijd. Integendeel, de situatie wordt met de dag explosiever en de kans op wereldwijde escalatie neemt toe.
Zeker nu de regio’s Donbass, Luhansk, Kherzon en Zaporozhye via een referendum ervoor hebben gekozen om zich bij Rusland aan te sluiten. Per 30 september zijn deze regio’s onderdeel van Russisch grondgebied. Oekraïne en de westerse landen erkennen de uitkomst van het referendum niet, waarmee we in een volgende fase van dit risicovolle conflict terechtkomen.
Sabotage gasleidingen
Inmiddels lijkt er verdere escalatie te ontstaan door sabotage aan de Russische gaspijpleidingen Northstream 1 en 2. Door enorme explosies met onbekende oorzaak zijn de leidingen onherstelbaar beschadigd en al het gas dat nog in de pijpleidingen zat, ontsnapt razendsnel.
Het westen wijst Rusland als hoofdverdachte aan. Sabotage door Rusland is echter niet logisch, omdat Rusland de gaskraan simpelweg dicht kan zetten en daarmee de toevoer van Russisch gas aan het westen kan stoppen.
“We will bring an end to it.”
Voorafgaand aan de inval door Rusland in Oekraïne eerder dit jaar maakte de Amerikaanse president Biden een duidelijk statement, namelijk dat de VS North Stream zou “beëindigen” in geval van een aanval door Rusland op Oekraine. Hij deed dit met de dubbelzinnige woorden: “If Russia invades, then there will be no longer a North Stream 2. We will bring an end to it.” Ook neoconservatief Victoria Nuland uitte zich in soortgelijke bewoordingen over de Nordstream gaspijpleidingen.
Ook is duidelijk dat de NAVO in juni van dit jaar droneoefeningen hield precies waar de leidingen werden gesaboteerd. De VS hebben zichzelf hiermee natuurlijk zeer verdacht gemaakt. En het is duidelijk dat de situatie letterlijk en figuurlijk explosief wordt.
Geen onderhandelingen
Over onderhandelingen en de-escalerende maatregelen hoor je helemaal niets, terwijl dat toch prioriteit zou moeten zijn. De Verenigde Naties behoren hierbij een belangrijke rol te spelen, maar juist door de betrokkenheid van de hoofdrolspelers bij deze oorlog en hun vetorecht bij de VN hoeven we niet veel te verwachten. De rol van de VN als mondiale peacekeeper faalt aldus volledig.
Individuele landen en de EU pakken de onderhandelingshandschoen evenmin op. Dat hierbij de levens van miljoenen mensen op het spel staan, is onbegrijpelijk. Waarom worden deze onverantwoorde risico’s genomen?
Regime change
Het is duidelijk dat de oorlog met meer dan enkel de Oekraïne te maken heeft. Het werkelijke doel is ‘regime change’ in Rusland. Een instrument dat de Amerikanen overigens al decennia lang inzetten om de wereld naar hun hand te zetten. Na deze verandering is het doel om Rusland op te delen in een Europees deel, een Centraal deel en een Aziatisch deel. Vanzelfsprekend hoor je hierover niets in de mainstream media.
Shanghai Samenwerkingsorganisatie
Hiertegenover staan de landen van de Shanghai Samenwerkingsorganisatie (SSO). Deze groep landen vertegenwoordigt meer dan de helft van de wereldbevolking, waaronder Rusland, China, India, Turkije, Iran, Pakistan, Egypte en Saoedi-Arabië. Zij verklaarden onlangs (september 2022) dat zij zich niet langer zullen onderwerpen aan inmenging van andere landen, lees: de Verenigde Staten.
Al met al dus een zorgwekkende geopolitieke situatie.
Monetaire crisis en sociaal kredietsysteem
Naast de coronacrisis en de dreigende oorlog zijn er nog meer grote zorgen, namelijk op financieel gebied. Met de huidige enorme inflatie die zal leiden tot economische stagnatie, lopen ook banken grote risico’s.
Wat gebeurt er nu veel bedrijven in zwaar weer verkeren of zelfs failliet gaan, waardoor ze hun financieringen niet meer kunnen afbetalen? Wat als mensen tegelijkertijd al hun geld opnemen? De kans op een nieuwe beurscrisis is ook niet uitgesloten en de kans op een crash van het financiële stelsel stijgt zienderogen.
Bail-out
Signalen dat banken op hun tellen passen, zijn er al. De paus wil al het geld dat bij buitenlandse banken is gestald uiterlijk 30 september terughalen naar de Banca del Vaticano. Banken in Australië bereiden zich voor op een zogeheten bail-out, waarbij ze gelden kunnen aanhouden om solvabel te blijven. Hoe meer zorgen, hoe groter de kans dat mensen al hun geld opnemen. De kans dat het bail-out mechanisme in werking treedt, wordt daardoor groter. Als mensen en bedrijven niet langer bij hun geld kunnen komen, dan ontstaat er pas echt een grote chaos.
CBDC en sociaal kredietsysteem
Ondertussen wordt op Europees niveau en daarbuiten gewerkt aan één digitale bankvaluta: de CBDC (Central Bank Digital Currencies). Net zoals de coronacrisis en de oorlog bedreigt ook de ontwikkeling van dit systeem onze vrijheid en wel om meerdere redenen:
Dit zou betekenen dat contant geld verdwijnt, waardoor alle geldstromen van bovenaf gecontroleerd en zelfs beheerst kunnen worden.
In potentie betekent de introductie hiervan bovendien de mogelijkheid tot de introductie van een sociaal kredietsysteem, omdat dit geld geprogrammeerd kan worden. De overheid kan ons hierbij bijvoorbeeld dwingen om ons geld binnen een bepaalde tijd op te maken of om het geld aan een door de overheid bepaald doel te besteden (of juist niet).
Het CBDC-systeem biedt de overheid zelfs de mogelijkheid om onbeperkt negatieve rente te heffen. Los van de vraag of dit werkelijk zal gebeuren, is de mogelijkheid op zich al angstaanjagend genoeg en volstrekt onwenselijk.
Koppeling digitale identiteit
En aangezien dit systeem gekoppeld wordt aan onze digitale identiteit, kan het gebeuren dat we uitsluitend toegang krijgen tot ons geld zolang we voldoen aan bepaalde eisen die de overheid stelt. Is dat niet het geval, dan dreigt uitsluiting van deelname aan de samenleving, zoals al in China gebeurt. Wie daar niet voldoet aan de eisen van het kredietsysteem, mag bijvoorbeeld niet meer reizen.
Kortom, de angst bestaat dat de digitale centrale munt in combinatie met de digitale identiteit samen de basis gaan vormen voor een sociaal kredietsysteem met een voorwaardelijke toegang tot ons eigen vermogen én tot onderdelen van de samenleving. Dit vormt een ernstige bedreiging van onze vrijheid.
Een zorgwekkend voorbeeld van machtsmisbruik door de overheid zagen wij al in Canada, waar premier Trudeau zonder pardon de rekeningen liet bevriezen van mensen die geld doneerden aan de protesterende truckers. Hij deed dit ook nog eens achteraf, wat de maatregel nog extremer maakte. Donateurs, waaronder alleenstaande ouders met kinderen, kwamen zo opeens zonder geld te zitten.
Energiecrisis
Dan komen we bij de volgende crisis: de energiecrisis. We hebben energie nodig om onze huizen en bedrijfsruimtes te verwarmen en te verlichten. We moeten onze apparatuur en machines kunnen gebruiken. Door alle escalaties en de sabotage is de Russische gaskraan “out of order”.
Ons Nederlandse gas is verkocht aan het buitenland, dus dat biedt evenmin een oplossing. Bovendien is onze elektriciteit inmiddels onbetaalbaar.
Dat overheden hierbij onmiddellijk wijzen naar Rusland als boosdoener, is een te gemakkelijke en volstrekt misplaatste voorstelling van de werkelijkheid. De prijzen van energie waren immers al voor de invoering van de sancties aan het stijgen door een absurd energiebeleid waarbij windmolens en zonnepanelen de continuïteit van de energievoorziening moeten verzekeren. Maar zon en wind zijn niet 24 uur per dag beschikbaar, dus zullen we ook andere energievormen nodig hebben.
Absurde energieprijsverhogingen van 150% zijn geen verrassing meer en leiden tot enorme problemen voor huishoudens en bedrijven. Velen kunnen hun energierekening niet meer betalen.
En ook de boodschappen, benzine en diesel zijn dit jaar enorm veel duurder geworden. De inflatie is ongekend en bedraagt in september (2022) volgens het CBS zelfs 17,1% ten opzichte van september 2021. Dat is gigantisch! Het aantal voedselbanken breidt zich snel uit, maar deze komen zelf ook in de problemen doordat er minder voedingsmiddelen beschikbaar zijn! Allerlei andere persoonlijke uitgaven of investeringen worden uitgesteld, waardoor de economie uiteindelijk vastloopt. De combinatie van al deze prijsverhogingen is uitzonderlijk en bedreigt de maatschappij ernstig.
Te voorzien
De energiecrisis was te voorzien bij het besluit om Rusland sancties op te leggen, maar de regering zorgt niet voor een adequate oplossing om burgers en ondernemers te helpen. Ondertussen maken energiebedrijven nog steeds enorme winst en staan met name de kleinere ondernemingen die veel energie nodig hebben voor hun werkzaamheden op het punt van omvallen, zoals de bakker en de frietboer.
Helaas biedt het advies van de topambtenaren aan Sigrid Kaag weinig hoop tot steun: zij vinden dat faillissementen er gewoon bij horen. Het kabinet beloofde op Prinsjesdag een snel in elkaar gezet zoethoudertje ter compensatie van de hoge energiekosten, waar velen niet eens van profiteren. Zelfs de Raad van State is niet te spreken over het zogeheten koopkrachtpakket en vindt de maatregelen onzorgvuldig gefabriceerd. Deze tegemoetkoming is de naam symptoombestrijding zelfs niet waard.
En bedenk: we hebben het hier over Nederland, ooit één van de rijkste landen ter wereld.
Schaarste en armoede
En nog zijn er we niet, want er spelen nog meer grote problemen. Zo is er een woningcrisis door de enorme schaarste op de woningmarkt. We hebben te maken met een bouwstop door de PFAS-crisis. Er is een groot tekort aan personeel en materialen. En wereldwijd in het bijzonder aan computerchips, waardoor fabricage van apparatuur en machines vertraagd wordt.
De stikstofcrisis mag in dit artikel niet ontbreken. Het stikstofdossier klopt van geen kanten, maar wordt toch aangewend als middel om boeren te onteigenen. Politici komen er zelfs openlijk voor uit dat er huizen moeten komen op de opgekochte gronden.
Voedselketen ernstig bedreigd
En wat gebeurt er met onze voedselvoorziening nu de boeren worden aangespoord om zich uit te laten kopen? De boerenprotesten zijn dan ook een logisch gevolg van dit onzuivere beleid. Dit alles gebeurt bovendien tijdens een crisissituatie waarbij er voedseltekorten dreigen te ontstaan.
Dat de ontmanteling van de Nederlandse land- en tuinbouw hierbij als op-een-na-grootste exporteur van voedsel in de wereld de situatie verder zal verergeren, is evident. Een nieuwe, door politici gefabriceerde holodomor met enorme gevolgen voor migratie van mensen, is niet langer een vreemde gedachte.
Zeker in combinatie met de wereldwijde kunstmestcrisis, waardoor er minder voedselopbrengsten verwacht worden. De stijgende energierekeningen in Europa leiden tot een golf van sluitingen van grote kunstmestfabrieken, waardoor boeren en andere voedselproducenten in de problemen komen.
Tot slot: maatschappelijke identiteitscrisis
Er vinden veel protesten plaats die te maken hebben met de falende aanpak van alle problemen. Maar de reguliere media brengen deze niet of nauwelijks in beeld. Daardoor zijn veel mensen slechts beperkt of verkeerd geïnformeerd. Langdurige protesten van boeren in Nederland zijn overgeslagen naar andere Europese landen, zoals Duitsland en Italië. Er vinden nog steeds protesten tegen coronamaatregelen plaats, zoals in Australië. En ook in het dagelijks leven is veel ontevredenheid onder de mensen merkbaar.
Een parallel met de tekorten op de IC’s tijdens de coronacrisis, is duidelijk zichtbaar. Ook daar stuurde de overheid onvoldoende op doeltreffende maatregelen, terwijl de problemen al veel eerder zichtbaar waren. Het coronabeleid dat hieruit voortvloeide ontwrichtte de hele samenleving en wederom herhaalt dit patroon zich op de hierboven beschreven gebieden. Toeval?
Gerechtvaardigde offers?
We moeten in korte tijd ongekend veel inleveren. Hierbij wordt van ons verlangd dat we steeds meer als één massa denken en doen. We mogen dit niet en we moeten dat. Afwijkende ideeën worden continu afgedaan als extreem of complottheorie. En daar gaat het mis, want dit is puur elitair en dwingend ofwel totalitair gedrag. Wie anders denkt, is simpelweg een foute dwarsligger en wordt in de extreme hoek geplaatst. En dat geldt tegenwoordig voor alle crisisonderwerpen.
Het maken van offers kan in bepaalde gevallen gerechtvaardigd zijn. Alleen, het moet allemaal op de manier die “de leiders” voor de rest van de wereld bepalen, terwijl er toch gerechtvaardigde en ernstige twijfels bestaan over de gemaakte keuzes.
Al deze crises en de manier waarop de burger ermee “dient” om te gaan, leiden tot een ongewenste aantasting van onze eigen identiteit en individualiteit. Hierdoor is in feite een maatschappelijke identiteitscrisis ontstaan. Mag een overheid zoveel zeggenschap hebben om dit allemaal aan ons op te leggen?
Globalistisch falen
Klimaat, oorlog en de coronapandemie komen tegelijkertijd samen en worden aangevoerd als reden voor alle inperkingen, maar de wereld is niet beter geworden van de opgelegde “oplossingen” die de elite voor ons bedenkt. Integendeel, het westerse democratische systeem wordt in sneltreinvaart uitgehold. Een kleine minderheid beslist alles en de bevolking leidt er meer en meer onder. Het wantrouwen tegenover de partijen die het voor het zeggen hebben, wordt groter en groter.
Het is belangrijk om alle ontwikkelingen als geheel te zien. Het is geen toeval dat alles tegelijkertijd gebeurt. De Agenda2030 van het WEF moet koste wat koste uitgerold worden: de young global leaders staan hierbij gezamenlijk aan het roer, waarbij de VS een flinke vinger in de pap proberen te houden op het geopolitieke toneel.
De partijen met hun globalistische agenda als WEF, WHO, VN, EU, VS bepalen wat er moet gebeuren. Maar ze zijn zelf tegelijkertijd de oorzaak van de problemen, want het moet zoals zij willen en eisen, terwijl hun beslissingen aan alle kanten rammelen. Dankzij hun grip op de media komt informatie geregisseerd en eenzijdig naar buiten en bestempelen ze elk tegengeluid als desinformatie.
Sta op voor vrijheid
De hier beschreven crisespandemie is een Black Swan: we hebben te maken met ongekende en onverwachte heftige gebeurtenissen die ernstige gevolgen hebben voor de toekomst.
We moeten in twee jaar tijd wel heel veel offers brengen. Minder vrijheid, minder bestedingsruimte, minder welzijn en bovendien een dreigende oorlog. Offers die allemaal verbonden zijn met de ruimte die we als individu nog krijgen van degenen die over ons beslissen. Wie niet kan of wil meedoen, blijft in psychische of financiële ellende achter of wordt gecanceld.
Het is niet voor niets dat er nauwelijks nog vertrouwen is in deze regering en in andere grote instituties. Komende generaties zullen zeker niet blij zijn als ze in armoede leven, volledig gecontroleerd worden in hun doen en laten en beroofd zijn van al hun individuele vrijheid. Juist hierom hebben we zelf een nog grotere verantwoordelijkheid om alles wat er gebeurt te toetsen aan onze persoonlijke normen en waarden!