Agenda 21 is een programma van de Verenigde Naties (VN) dat door 182 landen werd aangenomen in 1992 in Rio de Janeiro. Het bevatte specifieke acties op het gebied van milieu en samenleving in de 21e eeuw. Agenda 2030, die in 2015 door de VN werd aangenomen, is een verdere uitwerking hiervan. Het officiële doel van de 17 zogenaamde Sustainable Development Goals (SDG’s) is om de vermeende versnelde neergang in alle landen van de wereld tegen te gaan.
De nadruk wordt hierbij gelegd op het uitbannen van de tirannie door armoede en het helen van onze planeet. De VN verklaarde dat er dringend ingrijpende maatregelen moeten worden genomen naar een veerkrachtig en duurzaam pad waarbij niemand achter gelaten wordt.
Dit is op zich een prachtig statement, maar er is in de geschiedenis van de mensheid nimmer een dictatuur geweest die niet aangaf te regeren voor de bestwil van zijn onderdanen. Hoe moet je deze SDG’s eigenlijk uitleggen? Om dat te begrijpen houden we de eerste 12 SDG’s tegen het licht in gedecodeerde vorm. Met andere woorden: het gaat hierbij niet om de letterlijke betekenis van het doel, maar om de manier waarop men deze denkt te bereiken.
SDG 1: Uitbannen van alle vormen van (extreme) armoede
Volkeren worden volledig afhankelijk gemaakt van staatssubidies (universeel basisinkomen) en de maatschappij wordt op slinkse wijze een socialistisch systeem in geleid. Naties worden gevangen in staatsschuld door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) van waaruit zij nooit meer zullen ontsnappen. (noot: de Rothschilds familie is grootaandeelhouder van het IMF)
SDG 2: Einde aan honger, zorgen voor voedselzekerheid en duurzame landbouw
In de praktijk betekent dit de afbraak van kleinschalige biologische landbouw, terwijl multinationals controle verkrijgen op de wereldwijde voedselproductie door middel van industriële landbouw, genetische manipulatie van gewassen en agrochemicaliën.
SDG 3: Gezondheidszorg voor iedereen
Verplichte vaccinatie wordt overal ingevoerd en natuurlijke vormen van geneeskunde worden onderdrukt. Mensen zullen steeds meer moeten inleveren aan de farmaceutische industrie wiens medicijnen de gezondheid van mensen vooral hebben verslechterd en zelfs velen het leven hebben gekost.
SDG 4: Inclusief, gelijkwaardig en kwalitatief onderwijs voor iedereen
Resulterend uit Agenda 21 en in het bijzonder Agenda 2030 is het niveau van opleidingen wereldwijd gedaald in plaats van gestegen. De roep om zelfs resultaten van tentamens voor iedereen gelijk te laten zijn, doet zijn opgang, vooral in de Verenigde Staten. Onderscheid leidt namelijk tot exclusiviteit en dat is niet toegestaan. De bevolking wordt van jongs af gemanipuleerd en accepteert alles als gevolg van een gebrek aan kritisch vermogen.
SDG 5: Gelijke rechten voor mannen en vrouwen en empowerment van vrouwen en meisjes
Het traditionele gezin verdwijnt en vouwen worden gebruikt als goedkope arbeidskrachten. Kinderen worden opgevoed door de staat.
We zijn inmiddels al decennialang onderweg naar een ‘genderless’ maatschappij. Terwijl feminisme wordt gestimuleerd, worden alle vormen van mannelijkheid onderdrukt. De promotie van de zogenoemde transgenderideologie heeft het aantal operaties op het gebied van geslachtsverandering dramatisch doen toenemen. De staat zal hiermee uiteindelijk de reproductie van mensen kunnen controleren.
SDG 6: Schoon water en sanitaire voorzieningen voor iedereen
Door het winnen van grondstoffen verbruikt de industrie 90% van het wereldwijde waterverbruik. Multinationals domineren deze industrie, terwijl tegelijkertijd de privatisering van de watervoorziening sterk wordt gepromoot. Inmiddels domineert een klein aantal multinationals de watervoorziening, waardoor water steeds meer een luxe artikel wordt, wat iedere vorm van onafhankelijkheid van volkeren verhindert.
SDG 7: Toegang tot betaalbare en duurzame energie voor iedereen
De uitbreiding van zogenoemde duurzame energiebronnen heeft de prijzen voor energie aanzienlijk doen stijgen, waarvoor de consument de rekening moet betalen. Los daarvan kunnen deze energiebronnen onvoldoende voorzien in het aanbod wanneer dit nodig is. Vaak is er teveel en even vaak is er te weinig van beschikbaar.
SDG 8: Inclusieve, economische groei, werkgelegenheid en fatsoenlijk werk voor iedereen
De feitelijke waarneming op dit punt is dat internationale bedrijven in toenemende mate door middel van globalisering de werkomstandigheden dicteren, mensen zonder scrupules uitbuiten en het MKB overnemen of vernietigen. Bijvoorbeeld: de vijf grootste internetbedrijven namen de afgelopen tien jaar 436 bedrijven over met een waarde van 131 miljard US dollar. Uiteindelijk blijft er een markt over die nagenoeg een monopolie betekent.
SDG 9: Infrastructuur voor duurzame industrialisatie
De-industrialisatie vindt op dit moment in vele landen op grote schaal plaats. Tegelijkertijd zijn veel landen door ‘promotionele’ leningen in een situatie van overcreditering terechtgekomen. Deze schuld zal nooit meer kunnen worden afgelost, waardoor de uitverkoop van grondstoffen, infrastructuur en arbeidskrachten voor de hand ligt.
SDG 10: Verminderen ongelijkheid binnen en tussen landen
De econoom Valentin Lang onderzocht in een studie de effecten van globalisering in 147 landen tussen 1970 en 2014. Zijn conclusie was als volgt: alhoewel de inkomensverschillen tussen landen kleiner werden, werden de inkomensverschillen binnen landen alleen maar groter.
De inkomens van de meer verdienende bovenlaag nam toe, terwijl de modale burger de grote verliezer bleek. Zij worden veelvuldig in armoede, honger en gebrek aan perspectief ondergedompeld door internationale bedrijven. Deze laatste zijn de grootste profiteurs van globalisering en zij buiten zonder scrupules landen en hun bevolking uit, wat leidt tot een toenemende ongelijkheid in plaats van gelijkheid.
SDG 11: Maak steden veilig, veerkrachtig en duurzaam
Onder het voorwendsel van veiligheid wordt de bevolking een totale surveillance opgelegd. Zo passen steeds meer landen nieuwe technieken toe als gezichtsherkenning, waarbij data worden verwerkt door een algoritme. In Apeldoorn heeft de gemeente een geheime overeenkomst gesloten met een Oostenrijks bedrijf dat door de gehele stad apparatuur heeft geplaatst waarbij onbeperkt gegevens van mensen worden verzameld.
SDG 12: Duurzame consumptie en productie
Door de invoering van nieuwe en steeds zwaardere belastingen op bijvoorbeeld CO2-uitstoot, worden bewezen technologieën uitgefaseerd en traditionele vormen van energiewinning onmogelijk gemaakt. Dit geldt bijvoorbeeld voor kolengestookte elektriciteitscentrales, maar ook voor diesel. Daarnaast wordt een naar Chinees voorbeeld sociaalkrediet systeem geïntroduceerd. Iedereen die niet voldoet aan de eisen die de overheid stelt, kan hierbij zijn vrijheid en grondrechten verliezen. Dit omvat ook het recht om voedsel te kopen.
Zorgen SDG’s voor vooruitgang?
De SDG’s worden ten onrechte als een vooruitgang gepositioneerd. Als het al om vooruitgang gaat, dan is de vraag voor wie dit dan het geval is. Volkeren dreigen in een globalistisch, communistisch stelsel te worden gemanoeuvreerd met het verlies van eigendom, vrijheid en gezondheid. Daartegenover staat de opbouw van afhankelijkheid van de staat, een compleet surveillance systeem en volledige ‘compliance’ aan de overheid.
Toen George Orwell zijn wereldwijd bekende boek ‘1984’ schreef, waarin mensen in een dystopische maatschappij de wil van de overheid in alles moeten volgen, had hij vast niet in de gaten dat sommigen het zouden interpreteren als een handleiding voor de introductie van een nieuwe samenleving.
Deze nieuwe samenleving zal echter weinig ‘samen’ inhouden en een onleefbaar politiek en maatschappelijk systeem met zich meebrengen. De bedenkers van de SDG’s hebben zich ongetwijfeld verdiept in alles waarvoor hij in zijn boek probeerde te waarschuwen en hebben deze verpakt in een vorm waarbij mensen argeloos, gedwee en onnadenkend zullen meewerken aan hun eigen ondergang.
Lees ook deze diepteartikelen van Unherd:
- BlackRock’s tyrannical ESG agenda Lees hier de Nederlandse vertaling
- The phoney ethics of ESG Lees hier de Nederlandse vertaling