Wat is er aan de hand? Veel mensen zien het al gebeuren, maar velen ook nog niet: overheden en andere instanties perken onze vrijheid steeds meer in. Dit gebeurt stapje voor stapje, maar het gaat in een rap tempo sinds de coronacrisis. De controle op burgers wordt groter en onze bewegingsvrijheid wordt kleiner.
Surveillancestaat
Er is steeds minder plaats voor individuele keuzes van burgers. De term surveillancestaat wordt steeds vaker genoemd. Hoeveel vrijheid houden we uiteindelijk nog over? Juist daarom is een kritische instelling belangrijk.
En ook steeds vaker wordt in dit verband gesproken over een totalitaire overheid waarbij de individuele vrijheid van burgers onderschikt wordt gemaakt aan wat machtige niet democratisch gekozen globalistische partijen voor ons bepalen.
Bij totalitarisme gaat het om een regeringsmodel waarbij de overheid in alle lagen van de maatschappij doordringt. Laten we duidelijk zijn: we hebben het hier niet over een dictatuur, maar over de ontwikkeling naar een digitale surveillancemaatschappij op mondiale schaal waarbij de burger steeds minder vrijheid heeft op steeds meer gebieden. En dat baart ons zorgen.
Voorbeelden van vrijheidsaantasting
Bij vrijheidsaantasting gaat het bijvoorbeeld om de coronamaatregelen (waaronder de polariserende discriminatie van ongevaccineerden en het coronapaspoort). Denk ook aan de opmars naar de digitale identiteit en de digitale munt (cbdc) , inclusief het verdwijnen van contant geld. Verder de censuur op social media platforms, het cancelen van kritische wetenschappers, de strijd tegen “desinformatie” en de globalistische aansturing van burgers (o.a. de uitrol van agenda2030 door de Verenigde Naties). En wat te denken van biometrische paspoorten en gezichtsherkenning of van beperking van het demonstratierecht.
Meer indirect kan het gaan om problemen rondom de beschikbaarheid en betaalbaarheid van voedsel of om de hoge kosten van levensonderhoud door strenge klimaatnormen en andere maatregelen, waardoor hele sectoren in de problemen komen en met name het MKB, zoals de boeren, bakkers en vissers en de sluiting van andere bedrijven door extreem hoge energiekosten.
Macht van de media
De reguliere media, die veelal gefinancierd worden door de overheid of afhankelijk zijn van inkomsten van machtige adverteerders, lijken hun controlerende functie te hebben verloren. Zo worden kritische vragen niet gesteld, worden burgerprotesten niet in beeld gebracht, worden critici als complottheoretici weggezet of tot een bedreiging voor de staatsveiligheid bestempeld. Het bestaan van kritische alternatieve media om de blik van de lezer te verbreden, is daarom des te groter geworden.